شرم از بدن یا بادی شیمینگ چیست و چرا آسیب رسان است؟
شرمساری بدنی به معنای تحقیر و انتقاد از ویژگی‌های بدنی یک فرد، چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم است. دامنه شرمساری بدنی بسیار گسترده است و شامل مواردی مانند تمسخر به دلیل چاقی، لاغری، قد، میزان یا عدم وجود موهای بدن، رنگ مو، شکل بدن، میزان عضلانی بودن یا نبودن، اندازه اندام‌هایی مانند سینه یا آلت تناسلی، ویژگی‌های ظاهری (مشخصات چهره)، رنگ پوست و حتی در معنای وسیع‌تر، تمسخر به دلیل داشتن تتو، پیرسینگ یا بیماری‌هایی که اثرات فیزیکی دارند، مانند پسوریازیس، می‌شود.
مطالعه‌ای که درباره پیام‌های مرتبط با اهمیت ظاهر در فیلم‌ها و کتاب‌های کودکان انجام شده، نشان داد که رسانه‌هایی که برای کودکان طراحی شده‌اند، به‌شدت از پیام‌هایی اشباع شده‌اند که بر جذابیت ظاهری به عنوان بخش مهمی از روابط و تعاملات اجتماعی تأکید دارند. در میان فیلم‌های بررسی‌شده در این مطالعه، دو فیلم از کمپانی دیزنی بیشترین تعداد پیام‌های مرتبط با زیبایی فردی را داشتند. همچنین، این پژوهش نشان داد که 64 درصد از ویدیوهای مورد بررسی، شخصیت‌های چاق را به عنوان افراد غیرجذاب، شرور، ظالم و غیردوستانه به تصویر کشیده‌اند و در بیش از نیمی از این نمایش‌ها، به نوعی به مصرف یا علاقه‌مندی به غذا اشاره شده است.
برخی از اشکال شرمساری بدنی ریشه در خرافات قدیمی دارند، مانند تبعیض علیه افراد دارای موی قرمز یا کلیشه‌های مرتبط با افراد دارای موی بلوند. این تبعیض‌ها ممکن است بسته به گروه سنی افراد، تفاوت‌های قابل‌توجهی داشته باشند. برای مثال، کودکان و نوجوانان قدبلند گاهی به‌عنوان افراد دست و پا چلفتی به تصویر کشیده می‌شوند و ممکن است با اصطلاحات تحقیرآمیز مانند "بلند و لاغر" (lanky) خطاب شوند، در حالی که قدبلندی در میان بزرگسالان معمولاً به عنوان یک ویژگی مطلوب در نظر گرفته می‌شود.
گاهی اوقات، شرمساری بدنی به این دیدگاه گسترش می‌یابد که فرد از نظر ظاهری به اندازه کافی مردانه یا زنانه به نظر نمی‌رسد. به‌عنوان‌مثال، مردانی که دارای باسن پهن، سینه‌های برجسته، یا فاقد ریش و قد بلند هستند، ممکن است به دلیل ظاهری زنانه مورد تمسخر قرار گیرند. به‌طور مشابه، زنان ممکن است به دلیل داشتن برخی ویژگی‌های جسمانی که معمولاً با مردان مرتبط است، مانند شانه‌های پهن یا وجود برآمدگی خاصی در ناحیه تناسلی، مورد قضاوت قرار بگیرند.
سطوح شدید شرمساری بدنی می‌تواند اثرات منفی قابل‌توجهی بر سلامت روان داشته باشد، از جمله کاهش عزت‌نفس و بروز مشکلاتی مانند اختلالات تغذیه‌ای، اضطراب، اختلال در تصویر بدنی، اختلال بدریخت‌انگاری بدن و افسردگی. این اثرات افسردگی زمانی تشدید می‌شوند که افراد احساس کنند بدن آنها نمی‌تواند با معیارهای اجتماعی همخوانی داشته باشد.
شرمساری بدنی
شرمساری بدنی به معنای تحقیر فرد از طریق بیان نظرات نامناسب یا منفی درباره اندازه یا شکل بدن اوست. علاوه بر شرمساری از چاقی ممکن است افرادی که کم‌وزن هستند یا دارای ویژگی‌های بدنی خاصی هستند نیز با نظرات منفی مواجه شوند.
این نوع انتقاد می‌تواند نسبت به دیگران یا حتی نسبت به خود فرد انجام شود. ممکن است از وزن یا ظاهر بدنتان ناراضی باشید و خود را به‌شدت قضاوت کنید. حتی ممکن است در گفت‌وگوی درونی خود از عباراتی مانند «امروز خیلی چاق به نظر می‌رسم» یا «باید دست از پرخوری بردارم» استفاده کنید.
شرمساری بدنی می‌تواند به‌صورت حضوری یا از راه دور، از طریق اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، توسط والدین، خواهر و برادرها، دوستان یا حتی افرادی که با آنها ارتباط نزدیکی ندارید، صورت گیرد.
حتی اگر این صحبت‌ها به‌صورت شوخی بیان شوند، اظهارنظر درباره اینکه فرد چه چیزی می‌خورد یا چه مقدار غذا مصرف می‌کند، نوعی شرمساری بدنی محسوب می‌شود. توصیه به رژیم گرفتن یا تحسین کاهش وزن نیز، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، می‌تواند در دسته شرمساری بدنی قرار بگیرد. اغلب، خانواده و دوستان قصد ندارند احساسات شما را جریحه‌دار کنند، اما اظهارنظرهای آنها ممکن است ماهیتی انتقادی داشته باشد. آنها ممکن است متوجه تأثیر منفی سؤالاتی مانند «آیا وزن کم کرده‌ای؟» یا «واقعاً لازم است این همه غذا بخوری؟» نباشند.
اگرچه هیچ‌کس در برابر فشارهای اجتماعی برای داشتن ظاهری خاص مصون نیست، اما اظهار نظر درباره بدن شما در هیچ شرایطی ضروری نیست. چه این شرمساری از سوی دیگران باشد و چه از سوی خودتان، راه‌هایی برای غلبه بر این مشکل، ایجاد نگرش مثبت نسبت به بدن، و نگاه کردن به خود با دیدی مهربان‌تر و واقع‌بینانه‌تر وجود دارد.
رسانه‌های اجتماعی و شرمساری بدنی
رسانه‌های اجتماعی اغلب بر ظاهر فیزیکی تأکید دارند و امکان انتشار نظرات آزاردهنده درباره دیگران را آسان‌تر می‌کنند. پیام کلی این پلتفرم‌ها معمولاً این است که شما باید برای داشتن یک بدن ایده‌آل تلاش کنید و عیوب ظاهری خود را پنهان نمایید. این موضوع می‌تواند تأثیر چشمگیری بر تصویر ذهنی شما از بدنتان داشته باشد.
شرمساری بدنی در فضای دیجیتال ارتباط نزدیکی با قلدری سایبری دارد، اما راه‌هایی برای مقابله با افرادی که در فضای آنلاین شرمساری بدنی ایجاد می‌کنند، غلبه بر درد و رنج ناشی از آن، و بازیابی حس ارزشمندی وجود دارد.
علل شرمساری بدنی
فرهنگ «سلفی» امروزی بیش از حد بر زیبایی ظاهری تأکید دارد و ما دائماً با تصاویر سلبریتی‌های جذاب در مجلات، تبلیغات، برنامه‌های تلویزیونی و سایر رسانه‌ها بمباران می‌شویم.
چیزی که روزانه در شبکه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک، فیس‌بوک و اینستاگرام مشاهده می‌کنید، می‌تواند به‌راحتی باعث ایجاد حسادت نسبت به دیگران شود یا تمرکز شما را بر ظاهر فیزیکی و نقص‌های احتمالی‌تان افزایش دهد. این امر ممکن است باعث شود که در تلاش برای دستیابی به استانداردهای غیرواقعی، احساسات منفی نسبت به خود داشته باشید.
تمرکز بیش از حد بر ظاهر فیزیکی می‌تواند انتظاراتی غیرواقعی ایجاد کند که تحقق آنها غیرممکن است. حتی اگر بدانید که بسیاری از این تصاویر ایده‌آل با استفاده از ابزارهای دیجیتال اصلاح شده‌اند، باز هم ممکن است خود را با دیگران مقایسه کرده و احساس نارضایتی کنید.
شرمساری بدنی در نوجوانان
نوجوانان به‌ویژه در برابر شرمساری بدنی، شرمساری از وزن و سایر اشکال شرمساری مرتبط با ظاهر آسیب‌پذیر هستند. در دوران نوجوانی، نگرش و باورهای شما درباره تصویر بدنی و عزت‌نفس عمدتاً تحت تأثیر اعضای خانواده، همسالان و رسانه‌های اجتماعی شکل می‌گیرد.
مادران، به‌ویژه، می‌توانند الگوی مهمی برای دختران خود باشند. اگر مادری دائماً از شکل یا وزن بدن خود شکایت کند یا نسبت به ظاهر و نحوه غذا خوردن دخترش ایراد بگیرد، این رفتار می‌تواند تأثیر عمیقی بر دیدگاه نوجوان نسبت به خود داشته باشد.
با رشد در دوران نوجوانی، طبیعی است که نسبت به نظرات دیگران درباره شکل بدن، وزن و ظاهر حساس باشید. زورگویی‌های مرتبط با وزن در این سنین می‌تواند باعث ایجاد تصویر منفی از بدن و وسواس روی بخش‌های خاصی از آن شود. نوجوانانی که اضافه‌وزن دارند، به‌ویژه در برابر این نوع انتقادات آسیب‌پذیرتر هستند و این موضوع می‌تواند منجر به افسردگی شود.
اگرچه بسیاری تصور می‌کنند که فقط دختران نوجوان قربانی شرمساری بدنی می‌شوند، اما پسران نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. آنها ممکن است به‌ویژه نگران این باشند که از نظر عضلانی به‌اندازه کافی قوی و متناسب با معیارهای مرسوم مردانگی نباشند.
تأثیرات شرمساری بدنی
حتی سوپرمدل‌ها و بالرین‌های حرفه‌ای نیز ناامنی‌ها و نقص‌هایی دارند، اما همچنان آنها را نماد نهایی زیبایی می‌دانیم. اگر احساس کنید که مطابق با این استانداردها نیستید، ممکن است احساس ناکافی بودن و بی‌ارزشی کنید. اگر شرمساری بدنی را از سوی دیگران تجربه کنید و نظرات منفی آنها را بپذیرید، این امر می‌تواند به رفتارهای ناسالم و مشکلات سلامت روان منجر شود، از جمله:
اختلالات خوردن
داشتن تصویر ذهنی منفی از بدن یکی از عوامل اصلی در ایجاد اختلالات خوردن، مانند بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری است.
ممکن است رژیم‌های غذایی سختگیرانه‌ای را برای تغییر شکل یا اندازه بدن خود آغاز کنید، اما این رفتارها می‌توانند به رفتارهای مضری مانند حذف وعده‌های غذایی، روزه‌داری طولانی، استفراغ عمدی بعد از خوردن غذا، ورزش بیش از حد، یا سوءاستفاده از ملین‌ها منجر شوند. در طول زمان، این اقدامات می‌توانند بدن و مغز را از مواد مغذی ضروری برای حفظ سلامت محروم کنند.
اظهاراتی مانند «وزن کم کردی؟ خیلی بهتر به نظر می‌رسی» می‌تواند محرک باشد و باعث ایجاد عادات غذایی ناسالم برای حفظ یا کاهش بیشتر وزن شود.
اختلال بدریخت‌انگاری بدنی
تجربه شرمساری بدنی می‌تواند بر تصویر ذهنی شما تأثیر بگذارد و باعث شود که نسبت به ظاهر خود بیش از حد حساس شوید. این حساسیت ممکن است به اختلال بدریخت‌انگاری بدنی منجر شود، که در آن فرد دچار وسواس درباره یک نقص ظاهری می‌شود، حتی اگر این نقص برای دیگران قابل‌مشاهده نباشد.
این وسواس می‌تواند بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد، به‌گونه‌ای که ممکن است مدام در آینه به خود نگاه کنید یا از نگاه کردن به آینه اجتناب کنید، قسمت‌هایی از بدن خود را بپوشانید، پوست خود را بکنید، یا دائماً از دیگران بپرسید که آیا ظاهر شما خوب است یا نه.
اگر دائماً از بدن خود شرمنده باشید، این موضوع می‌تواند عملکرد تحصیلی شما را مختل کند و روابط شما را با همسالان، معلمان و اعضای خانواده تحت تأثیر قرار دهد. ترس از قضاوت شدن ممکن است باعث شود که از فعالیت‌های اجتماعی اجتناب کنید یا آنها را محدود کنید.
علائم شدید اختلال بدشکلی بدن
علائم شدید اختلال بدشکلی بدن ممکن است باعث شود که شما از مدرسه انصراف دهید، زیرا قادر به مقابله با سطح مداوم پریشانی نیستید. این وضعیت می‌تواند منجر به افسردگی یا حتی افکار و رفتارهای خودکشی شود.
ورزش بیش از حد
فعالیت بدنی معمولاً یکی از بهترین کارهایی است که می‌توانید برای سلامتی و تندرستی خود انجام دهید. اما اگر به یک اعتیاد تبدیل شود و شما به ورزش اجباری روی بیاورید، می‌تواند منجر به خستگی مداوم، آسیب‌دیدگی، افزایش احتمال بیماری و حتی اضطراب، افسردگی یا تحریک‌پذیری شود.
اگر به‌طور وسواسی ورزش کنید، ممکن است از موقعیت‌های اجتماعی کناره‌گیری کنید، زیرا ورزش به اولویت اصلی شما تبدیل می‌شود. ورزش بیش از حد می‌تواند به سندرمی به نام کمبود نسبی انرژی در ورزش منجر شود، که زمانی رخ می‌دهد که دریافت کالری شما برای تأمین انرژی مورد نیاز بدن کافی نباشد و عملکردهای حیاتی بدن مختل شوند.
اضطراب و افسردگی
شرمساری بدنی می‌تواند علائم اضطراب و افسردگی را تحریک کند یا تشدید کند. اگر در جمع یا در شبکه‌های اجتماعی مورد تمسخر ظاهری قرار بگیرید، ممکن است از رفتن به مدرسه یا سایر موقعیت‌هایی که احتمال تکرار این وضعیت را دارند، اجتناب کنید. این موضوع می‌تواند باعث شود از دیگران فاصله بگیرید و احساس انزوا و تنهایی کنید.
شنیدن نظرات انتقادی درباره ظاهر می‌تواند تحقیرآمیز باشد، ناامنی‌های شما را تشدید کند و به عزت‌نفس شما آسیب بزند. در نتیجه، ممکن است به گفت‌وگوی درونی منفی روی بیاورید و احساس بی‌ارزشی کنید. ممکن است با خود بگویید: من آدم بدی هستم یا من کاملاً بی‌ارزش هستم. این نوع تفکر می‌تواند به تنهایی شدید، افسردگی، اضطراب و تصویر منفی از بدن منجر شود.
مشکلات جسمانی
شرمساری درباره وزن، به‌ویژه چاقی‌ستیزی، در جامعه بسیار رایج است، زیرا چاقی اغلب با تنبلی، غیرجذاب بودن و نداشتن اراده برای کاهش وزن مرتبط دانسته می‌شود. در یک مطالعه، بیش از ۷۰ درصد نوجوانان گزارش دادند که در سال‌های اخیر به دلیل وزنشان مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
با این حال، برخلاف تصور رایج، چاقی‌ستیزی نه‌تنها انگیزه کاهش وزن را افزایش نمی‌دهد، بلکه نتیجه‌ای معکوس دارد. استرس ناشی از آن با کاهش فعالیت بدنی و افزایش مصرف کالری مرتبط است.
علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض تعصب و تبعیض وزنی می‌تواند بر متابولیسم بدن تأثیر منفی بگذارد، منجر به افزایش وزن بیشتر شود و خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و سایر مشکلات جسمانی را افزایش دهد.
چگونه شرمساری بدنی را به مثبت‌اندیشی بدنی تبدیل کنیم؟
در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای مقابله با شرمساری بدنی و ترویج عشق و پذیرش بدن شکل گرفته است. شبکه‌های اجتماعی از طریق هشتگ‌های مثبت‌اندیشی بدنی، تلاش کرده‌اند تا دنبال‌کنندگان بیشتری جذب کنند و به مقابله با تعصبات ظاهری بپردازند.
البته تغییر ایده‌آل‌های زیبایی که در طول تاریخ در جامعه نهادینه شده‌اند، به زمان نیاز دارد. همه ما این پیام‌ها را بر اساس باورها و هنجارهای فرهنگی خود به‌گونه‌ای درونی کرده‌ایم. همان‌طور که گفته می‌شود: زیبایی در نگاه بیننده است، این موضوع در مورد دیدگاه‌های ما نسبت به انواع فرم‌های بدنی نیز صدق می‌کند.
چگونه شرم از بدن را به مثبت‌اندیشی نسبت به بدن تبدیل کنیم؟
نکته ۱: عشق به خود را پرورش دهید
اولین گام برای محافظت از خود در برابر بدن‌شرمی، این است که از بدن‌شرمی نسبت به خودتان دست بردارید و شفقت به خود را توسعه دهید. به یاد داشته باشید که وضعیت سلامتی شما بر ظاهر فیزیکی‌تان اولویت دارد و این باید همیشه دغدغه اصلی شما باشد.
خودتان را پنهان نکنید و از دیگران فاصله نگیرید. همه ما روزهایی داریم که احساس خوبی نسبت به ظاهر خود نداریم، اما نباید بگذارید این احساس، عزت‌نفس و ارزشمندی شما را از بین ببرد. یک لحظه به عقب برگردید و درباره دیالوگ انتقادی که نسبت به خود دارید، فکر کنید. آیا واقعاً این تصویر ذهنی شما از خودتان دقیق است؟ وقتی جلوی آینه ایستاده‌اید و از صورت یا بدن خود احساس انزجار می‌کنید، به خودتان «نه» بگویید.
با خودتان همان‌طور رفتار کنید که با یک دوست صمیمی رفتار می‌کنید. مراقبت از خود، عملی خودخواهانه نیست؛ بلکه برای رفاه شخصی شما ضروری است. ورزش کنید، غذای سالم بخورید، با افرادی که به شما اهمیت می‌دهند وقت بگذرانید و مدتی را در طبیعت بگذرانید تا بدن و ذهن خود را تازه‌سازی کنید.
مدیریت استرس: تجربه بدن‌شرمی می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد. تکنیک‌های آرام‌سازی مانند ورزش، مدیتیشن و تمرین‌های تنفس عمیق، روش‌های مفیدی برای تقویت تاب‌آوری و جلوگیری از تحت تأثیر قرار گرفتن توسط تجربیات منفی هستند.
قدرت بدن خود را در آغوش بگیرید: بدن ما هر روز به ما خدمت می‌کند تا عملکرد مؤثری داشته باشیم و سالم بمانیم. به‌جای ناراحتی از ظاهر خود، از این «وسیله مقدسی» که در اختیار دارید، قدردانی کنید. به چیزهای ساده‌ای توجه کنید که اغلب از آنها غافل می‌شوید، مانند تنفس، پمپاژ خون در قلب، و حواس شگفت‌انگیزتان. مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید، تلاش برای داشتن بدنی سالم است، که این موضوع مستقل از احساس شما نسبت به وزن و میل شما به کمال است.
نکته ۲: گفت‌وگوی منفی با خود را جایگزین کنید
شما نمی‌توانید آنچه را که دیگران درباره شما می‌گویند کنترل کنید، اما این قدرت را دارید که بر جنبه‌های مثبت خود تمرکز کنید، به‌جای اینکه روی نقص‌های ظاهری تمرکز کنید. یادگیری پذیرش نواقص خود، در نهایت شما را از قضاوت‌های ناعادلانه درباره خود و دیگران رها می‌کند.
جایگزین کردن افکار منفی با جملات مثبت و تأکیدی می‌تواند به شما کمک کند که احساس بهتری نسبت به خود و بدنتان داشته باشید.
تمرکز خود را بر چیزهایی که در خود دوست دارید، تغییر دهید. برای مثال، اگر موها یا چشمان زیبایی دارید، این ویژگی‌ها به‌اندازه مواردی که از آنها ناراضی هستید، اهمیت دارند. دفعه بعد که در آینه نگاه کردید، این ویژگی‌های مثبت را ببینید.
به‌جای تکرار پیام‌های منفی، خودتان را بدون انتقاد بپذیرید. می‌توانید به خود بگویید: «من بدنم را همان‌طور که هست، می‌پذیرم» یا «بدن من قوی و سالم است.»
به فردیت خود افتخار کنید. ارزش شما به‌عنوان یک انسان بسیار فراتر از ظاهر فیزیکی‌تان است. به یاد آوردن ویژگی‌های مثبتی که به دنیا ارائه می‌دهید، پایه‌ای برای رسیدن به پذیرش بدن است.
با «بی‌طرفی بدنی» شروع کنید. گر هنوز آماده پذیرش بدن خود با رویکرد مثبت نیستید، روی بی‌طرفی بدنی کار کنید. این بدان معناست که نسبت به بدن خود پذیرش و احترام داشته باشید، بدون اینکه لزوماً آن را دوست داشته یا از آن متنفر باشید. وقتی بی‌طرفی بدنی را تمرین می‌کنید، تمرکز خود را بر عملکرد بدنتان می‌گذارید، نه بر ظاهر آن. به‌عنوان مثال، می‌توانید به خود یادآوری کنید: «پاهای من به من امکان راه رفتن و دویدن در مسافت‌های طولانی را می‌دهند.»
دیگران را بدن‌شرمی نکنید. تحقیقات نشان داده است که وقتی شما دیگران را به داشتن دیدگاه مثبت نسبت به بدن تشویق می‌کنید، خودتان نیز احساس مثبت‌تری نسبت به بدن خود خواهید داشت. با افرادی که با ادب و احترام رفتار می‌کنند، وقت بگذرانید و از قلدرهایی که درگیر بدن‌شرمی هستند، دوری کنید.
مرزهایی با دوستان و اطرافیان خود تعیین کنید و مشخص کنید که نظرات آنها درباره بدن یا وزن شما برایتان قابل قبول نیست. همچنین می‌توانید با دفاع از کسانی که هدف بدن‌شرمی قرار می‌گیرند، الگوی مثبتی باشید.
نکته ۳: زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی را مدیریت کنید.
صرف زمان زیاد در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به اضطراب، احساس تنهایی و نارضایتی از بدن منجر شود، انتظارات غیرواقع‌بینانه‌ای را در مورد خودتان تقویت کند، و شما را در معرض بدن‌شرمی و قلدری سایبری قرار دهد.
اگر زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی را کاهش دهید، می‌توانید در فعالیت‌های دیگری شرکت کنید که روحیه شما را بهبود می‌بخشند و خلاقیت‌تان را افزایش می‌دهند؛ برای مثال:
- ارتباط حضوری با دیگران: کاهش یا کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی می‌تواند فرصتی برای ارتباط حضوری فراهم کند و کیفیت تعاملات اجتماعی شما را بهبود بخشد. ارتباط چهره‌به‌چهره راهی طبیعی برای کاهش استرس است و می‌تواند بسیار رضایت‌بخش‌تر از ارسال پیام یا چت باشد.
- فعالیت‌های بدنی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا، رقصیدن و ورزش‌های سرگرم‌کننده: فعال بودن برای سلامت و رفاه عمومی شما ضروری است و می‌تواند اعتمادبه‌نفس، عزت‌نفس و حس موفقیت شما را افزایش دهد.
- تمرین ذهن‌آگاهی از طریق یوگا، مدیتیشن، تنفس عمیق، یا نوشتن در دفتر خاطرات
نکته ۴: با غذا دوست شوید
اگر به دلیل وزن خود شرمنده شده‌اید، ممکن است دیدگاه ناسالمی نسبت به غذا پیدا کنید. تغذیه آگاهانه می‌تواند به شما کمک کند که به یاد داشته باشید غذا دشمن شما نیست و صرف‌نظر از وزن‌تان، می‌توانید از خوردن غذا لذت ببرید.
برای برقراری رابطه سالم با غذا و تغذیه آگاهانه:
- حواس‌پرتی‌های خود را هنگام غذا خوردن کنار بگذارید، مانند گوشی تلفن همراه، تلویزیون، و سایر کارهای چندوظیفه‌ای، تا این تجربه را غنی‌تر کنید.
- با تمرکز بر لحظه حال و پذیرش افکار و احساسات خود، هر لقمه را مزه کنید، آهسته غذا بخورید و به نیازهای بدن خود پاسخ دهید.
- برنامه‌ریزی برای تهیه وعده‌های غذایی مغذی یا امتحان کردن دستورالعمل‌های جدید، از دیگر راه‌های مفید برای داشتن رابطه‌ای سالم با غذا هستند.
نکته ۵: به فردی که به او اعتماد دارید مراجعه کنید
ممکن است احساس شرمندگی کنید که در مورد تجربیات خود از شرمساری بدنی با کسی درد دل کنید، اما نیازی نیست که به‌تنهایی با این مسئله کنار بیایید. برای راهنمایی و حمایت به دیگران مراجعه کنید و آنها را از آنچه تجربه کرده‌اید آگاه سازید.
- یافتن فردی که به او اعتماد دارید و در بیان احساسات خود با او راحت هستید، امری حیاتی است. داشتن فضایی امن برای بیان احساسات می‌تواند به شما در مقابله با ناراحتی و تحقیر ناشی از شرمساری بدنی کمک کند.
- گر برای فرایند بهبودی خود به کمک بیشتری نیاز دارید، از مراجعه به یک مشاور یا درمانگر دارای مجوز دریغ نکنید. آنها می‌توانند توصیه‌هایی بی‌طرفانه ارائه دهند تا احساس قدرت بیشتری کنید و از تأثیرات شرمساری بدنی بهبود یابید.
چگونه به یک عزیز که دچار شرمساری بدنی شده کمک کنیم
- اگر یک دوست یا عزیزتان از سوی دیگران مورد شرمساری بدنی قرار گرفته است، همدلی و درک شما می‌تواند ارزشمند باشد.
- به او نشان دهید که نگرانش هستید و چقدر برای شما اهمیت دارد. می‌توانید بگویید: «نگرانم که همیشه درباره وزنت صحبت می‌کنی» یا «وقتی درباره ظاهرت منفی صحبت می‌کنی، ناراحت می‌شوم».
- صبور باشید و به نگرانی‌هایشان گوش دهید. فرض نکنید که می‌دانید عزیزتان به چه چیزی نیاز دارد، بلکه از او بپرسید که چگونه می‌توانید بهترین حمایت را از او داشته باشید. شاید او فقط بخواهد کسی بدون قضاوت به نگرانی‌هایش گوش دهد.
- سعی کنید تمرکز را از بدن عزیزتان به چیز دیگری که در او تحسین می‌کنید تغییر دهید. به عنوان مثال، می‌توانید او را به یاد شوخ‌طبعی فوق‌العاده‌اش، هوش زیادش، روحیه ماجراجویانه‌اش، یا استعدادی خاص که دارد بیندازید.
اگر فرزندتان دچار شرمساری بدنی شده است
- پی بردن به اینکه فرزند یا نوجوان شما مورد شرمساری بدنی قرار گرفته، می‌تواند بسیار دردناک باشد. اما همانند هر گونه قلدری یا آزار و اذیت سایبری، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای رسیدگی به مشکل یا حتی پیشگیری از آن انجام دهید.
- کودک خود را درباره شرمساری بدنی آگاه کنید. به او یاد دهید که گاهی افراد نسبت به یکدیگر بی‌رحم هستند و کودک شما باید برای خود و دیگران ارزش قائل باشد و احترام بگذارد. به او یادآوری کنید که شرمساری بدنی در هر شکلی غیرقابل قبول است.
- اگر این مشکل در مدرسه اتفاق می‌افتد، با معلمان یا مسئولان مدرسه فرزندتان صحبت کنید.
- فرزندتان را تشویق کنید که دوستان جدیدی پیدا کند، در صورتی که دوستان فعلی‌اش درگیر شرمساری بدنی هستند. ثبت‌نام در تیم‌های ورزشی، باشگاه‌های جوانان، و فعالیت‌های بعد از مدرسه راه‌های خوبی برای گسترش دایره اجتماعی او هستند.
- یک الگوی خوب باشید. درباره بدن خود مثبت صحبت کنید و اگر در مورد ظاهر خود چیزی منفی گفتید، متوجه آن شوید. تلاش کنید از زبان مثبت یا خنثی درباره بدن استفاده کنید تا الگویی سالم برای فرزندتان ایجاد کنید.
- زمانی که فرزندتان در شبکه‌های اجتماعی می‌گذراند را کاهش دهید. از محتوایی که فرزندتان در این پلتفرم‌ها ارسال یا مطالعه می‌کند آگاه باشید. هرچه بیشتر درباره زندگی آنلاین او بدانید، زودتر می‌توانید هرگونه مشکل شرمساری بدنی را شناسایی و برطرف کنید.
- فرزندتان را مطمئن کنید که او را بی‌قیدوشرط به خاطر زیبایی درونی و بیرونی‌اش دوست دارید. از انتقاد یا شوخی درباره ظاهر کودک یا نوجوانتان، حتی به‌صورت طنز، خودداری کنید.
- یک سبک زندگی سالم را که بدن فرزندتان را تغذیه می‌کند تشویق کنید، اما موضوعاتی مانند ظاهر، وزن، و رژیم غذایی را از بحث خارج کنید. در عوض، روی قابلیت‌های بدن فرزندتان تمرکز کنید. به او یادآوری کنید که بدنش چقدر در دویدن، پریدن، نقاشی کشیدن، نواختن یک ساز موسیقی، یا حل معماها خوب عمل می‌کند.
- اعتمادبه‌نفس و تاب‌آوری فرزندتان را از طریق ورزش و فعالیت‌های خلاقانه تقویت کنید. مشارکت در ورزش‌های گروهی، سازمان‌های داوطلبانه، یا فعالیت‌های گروهی می‌تواند به تقویت اعتمادبه‌نفس و بهبود مهارت‌های اجتماعی او کمک کند. فعالیت بدنی همچنین می‌تواند اضطراب و استرس را کاهش داده و خلق‌وخو را بهبود ببخشد.
دیدگاه کاربران