دیابت و پوست شما: این علائم را جدی بگیرید

زمان مورد نیاز برای مطالعه: 5 دقیقه

پوست شما پنجره‌ای به سلامت کلی بدن شما است و تغییراتی که روی پوست شما ظاهر می‌شوند، اغلب نشان‌دهنده‌ی وضعیت داخلی بدن شما هستند. بیماری‌های پوستی، مو و ناخن می‌توانند نشانه‌ای از طیف وسیعی از بیماری‌ها، از جمله دیابت باشند.

در راستای ماه ملی پوست سالم و ماه ملی دیابت در نوامبر، یک متخصص پوست دارای برد تخصصی در مورد علائم هشداردهنده‌ی دیابت که روی پوست ظاهر می‌شوند و توصیه‌های مراقبت از پوست برای افراد مبتلا به دیابت صحبت می‌کند.

"حدود ۳۷.۳ میلیون آمریکایی—تقریباً ۱ نفر از هر ۱۰ نفر—به دیابت مبتلا هستند،" گفت دکتر رابرت اس. کرزنر، متخصص پوست دارای برد تخصصی، دکترای پزشکی و عضو آکادمی متخصصان پوست آمریکا (FAAD)، رئیس بخش پوست و استاد علوم بهداشت عمومی در دانشکده‌ی پزشکی میلر دانشگاه میامی. "حدود یک‌سوم از بیماران مبتلا به دیابت از بیماری خود اطلاعی ندارند. این بیماری می‌تواند بر تمام بخش‌های بدن تأثیر بگذارد، اما مشکلات پوستی ممکن است اولین نشانه‌ی ابتلا به دیابت باشند."

هنگامی که دیابت ایجاد می‌شود، می‌تواند به روش‌های مختلفی روی پوست ظاهر شود، از جمله:

لکه‌های زرد، قرمز یا قهوه‌ای روی پوست: که اغلب به‌عنوان برآمدگی‌های کوچک و سفتی که شبیه جوش به نظر می‌رسند شروع می‌شوند. این برآمدگی‌ها در نهایت به لکه‌هایی از پوست متورم و سخت تبدیل می‌شوند.
ناحیه‌ای تیره‌تر از پوست که شبیه مخمل به نظر می‌رسد: ممکن است در پشت گردن، زیر بغل، کشاله‌ی ران یا سایر نقاط بدن ظاهر شود. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده‌ی مقدار بیش از حد انسولین در خون باشد و اغلب نشانه‌ی پیش‌دیابت است.
لکه‌های ساق پا: به‌صورت نقاط (و گاهی خطوطی) ایجاد می‌شوند که فرورفتگی‌های ناچیزی در پوست ایجاد می‌کنند. این لکه‌ها معمولاً روی ساق پاها شکل می‌گیرند اما در موارد نادر، ممکن است روی بازوها، ران‌ها، تنه یا سایر قسمت‌های بدن نیز دیده شوند.
تکه‌های پوسته‌پوسته‌ی زردرنگ روی پلک‌ها و اطراف آن‌ها: ممکن است به دلیل سطح بالای چربی در خون ایجاد شوند. این حالت همچنین می‌تواند نشانه‌ای از کنترل ضعیف دیابت باشد.

یکی از علائم دیابت، سفت شدن قسمت بالایی پشت و بخش بالایی خارجی بازوها است. دکتر کرزنر می‌گوید که من اغلب می‌توانم اثرات بلندمدت دیابت را زمانی که با بیمار دست می‌دهم و به‌آرامی پشت او را لمس می‌کنم، تشخیص دهم.

زمانی که دیابت بر روی پوست تأثیر می‌گذارد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی این باشد که سطح قند خون (گلوکز) شما بیش از حد بالا است. اگر متوجه هر یک از علائم هشداردهنده‌ی دیابت روی پوست خود شدید، دکتر کرزنر توصیه می‌کند که با یک متخصص پوست دارای برد تخصصی مشورت کنید تا مشخص شود که آیا این مشکل ناشی از یک بیماری پوستی است یا نشانه‌ای از بیماری دیگری مانند دیابت. این امر به‌ویژه برای افرادی که پیش‌دیابت دارند یا سابقه‌ی خانوادگی دیابت دارند، بسیار مهم است.

اهمیت مراقبت از پوست در افراد مبتلا به دیابت

اگر مبتلا به دیابت هستید، کنترل سطح قند خون، پیروی از یک برنامه‌ی غذایی، یافتن زمان برای ورزش و مدیریت استرس ممکن است اولویت داشته باشند، اما دکتر کرزنر می‌گوید که مراقبت از پوست نیز نقش کلیدی در مدیریت این بیماری دارد.

روال صحیح مراقبت از پوست می‌تواند از بروز بیماری‌های پوستی جدی مانند عفونت، زخم‌های باز یا زخم‌های غیرقابل‌بهبود جلوگیری کند. دکتر کرزنر و آکادمی متخصصان پوست آمریکا توصیه‌های زیر را برای مراقبت از پوست ارائه می‌دهند:

روزانه از مرطوب‌کننده استفاده کنید. مرطوب نگه داشتن پوست به انعطاف‌پذیری آن کمک کرده و از ترک‌خوردگی‌هایی که اغلب منجر به عفونت می‌شوند، جلوگیری می‌کند.
پاشنه‌های خشک و ترک‌خورده را درمان کنید. این کار می‌تواند از بروز عفونت‌های جدی، زخم‌های غیرقابل‌بهبود و سایر مشکلات جلوگیری کند.
از یک شوینده‌ی ملایم هنگام استحمام استفاده کنید. صابون‌های دئودورانت و شوینده‌های قوی بدن می‌توانند پوست حساس شما را تحریک کنند. یک شوینده‌ی ملایم یا محصولی که مخصوص افراد مبتلا به دیابت فرموله شده است، به تسکین پوست و جلوگیری از عوارض کمک می‌کند.
با آب گرم (نه داغ) استحمام کنید. آب داغ می‌تواند رطوبت پوست شما را از بین ببرد و باعث خشکی، سفتی و ناراحتی شود.
چین‌های پوستی را با دقت خشک کنید. پس از حمام و شنا، به‌آرامی پوست بین انگشتان پا، زیر بغل و سایر نقاطی که پوست با پوست تماس دارد را خشک کنید. باقی‌ماندن آب در این نواحی می‌تواند خطر عفونت پوستی را افزایش دهد.
برای درمان پینه‌های پا به پزشک مراجعه کنید. ممکن است یک میخچه یا پینه‌ی پا بی‌اهمیت به نظر برسد، اما در افراد مبتلا به دیابت، پوست ضخیم‌شده می‌تواند ترک بخورد و عمیق شود. این ترک‌ها می‌توانند باعث ایجاد عفونت‌های جدی مانند سلولیت شوند.
برای عفونت‌های پوستی یا ناخن فوراً به پزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا به دیابت بیشتر از دیگران دچار عفونت می‌شوند و عفونت‌ها می‌توانند به‌سرعت شدید شوند.
همه‌ی بریدگی‌ها، خراش‌ها و زخم‌ها را فوراً درمان کنید. برای درمان زخم‌ها، ناحیه‌ی آسیب‌دیده را با آب و صابون بشویید. پماد آنتی‌بیوتیک را فقط در صورتی استفاده کنید که پزشک شما توصیه کرده باشد. همیشه زخم را با یک بانداژ چسبی بپوشانید. برای تسریع بهبود زخم، آن را روزانه بررسی و درمان کنید.
هر روز پاهای خود را از نظر قرمزی، پوسته‌ریزی، خراش، تاول، زخم و بریدگی بررسی کنید. اگر زخمی جزئی دارید، آن را درمان کنید. برای زخم‌های دیگر، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
ناخن‌های پای خود را کوتاه نگه دارید. ناخن‌های بلند و زبر می‌توانند پوست شما را تحریک کنند. همچنین، رشد بیش‌ازحد ناخن می‌تواند باعث بلند شدن آن شود، که خطر عفونت زیر ناخن را افزایش می‌دهد. کوتاه نگه داشتن صحیح ناخن‌ها می‌تواند از ایجاد زخم و عفونت‌های پا جلوگیری کند.

حتی مشکلات جزئی پوستی در افراد مبتلا به دیابت، در صورت عدم درمان صحیح، می‌توانند جدی شوند. علائمی که نشان می‌دهند باید به متخصص پوست مراجعه کنید شامل زرد شدن، ضخیم شدن یا بلند شدن ناخن‌ها، پوسته‌ریزی بین انگشتان پا یا کف پا، یا تجمع رطوبت بین انگشتان است.

یکی از شدیدترین عوارض دیابت، ایجاد زخم، به‌ویژه روی پاها است، زیرا بیماران ممکن است دچار کاهش حس در اندام‌های خود شوند. اگر این زخم‌ها به‌درستی درمان نشوند، می‌توانند منجر به قطع عضو، عفونت استخوان و حتی مرگ شوند. توجه به پوست و درمان زخم‌ها در مراحل اولیه بسیار حیاتی است.

مطالب این سایت صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای تشخیص، تجویز یا درمان پزشکی در نظر گرفته شود. برای مشکلات پزشکی، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.