صرف‌نظر از آنچه ترازو نشان می‌دهد، راحت بودن با بدن خود به عهده شماست. در جامعه‌ای که تصاویر غیرواقعی را می‌ستاید، این کار دشوار است؛ اما ممکن است و این فرآیند از چیزی که هنگام نگاه کردن به آینه به خود می‌گویید، شروع می‌شود.
ویرایش و دستکاری عکس‌ها قدمتی به اندازه خود عکاسی دارد. از سال ۱۸۴۶، رتوش به‌عنوان راهی برای زیباتر کردن عکس‌ها مطرح بوده و این ایده‌ی استانداردسازی تصویر جدید نیست. اما پرسش اینجاست: آیا چهره ما را رتوش می‌کنند چون به نظرشان عادی است یا چون ما خودمان را آن‌گونه نمی‌پذیریم؟ شاید مورد دوم صحیح‌تر باشد و به همین دلیل، این مسئله به یک چرخه معیوب بدل شده است.
جنبش مثبت‌نگری به بدن در سال‌های اخیر در رسانه‌های اجتماعی محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این جنبش به دنبال ترویج پذیرش بدنی گسترده و افزایش اعتماد به نفس است. این جنبش به ترویج عشق و پذیرش بدن در تلاش برای بهبود تصویر بدنی می‌پردازد. این جنبش با بی‌طرفی بدنی که بر عملکرد بدن به‌جای ظاهر آن تمرکز دارد، متفاوت است.
